Welke ervaringen heb je met het fijnstoffelijke en hoe doet jouw lichaam dat, of te wel wat gebeurt er lijfelijk als je het fijnstoffelijke toelaat? Dat is waar we tijdens de 2e Zoomdialoog Verbonden wijsheid over uitwisselden.
Wat ontdekten we?

‘Soms mag ik mijn idealen laten vieren, om mijn ziel te sieren’

“Het fijnstoffelijke geeft informatie over hoe ik volgens mijn bedoeling mag leven, heb te leven. En dan niet leven volgens de bedoeling ingevuld door normen en waarden, hoe het hoort volgens sociale of mijn eigen normen. Maar leven vanuit hoe ik bedoeld ben te leven, dat wat mijn ziel me influistert.”

“Dat kan er bijvoorbeeld toe leiden dat ik toch 10 keer ga vliegen, terwijl ik mijn voetafdruk eigenlijk zo klein mogelijk wil houden. Maar dan wel die opleiding kan volgen, waar mijn hart van juicht.” “Dat kan ertoe leiden dat ik mijn geliefde partner toch vertel dat onze wegen zich scheiden.”

En dat lijf, hoe laat-ie weten dat je op het goede spoor zit?

“De energie stroomt door mijn hart, armen en romp” en “ik voel me een blij ei!”

‘Ik hoef het niet alleen te doen’

“Toen ik een keer vastliep met een project, ging ik naar het strand met het project naast me. Ik vroeg me af, wat heb ik te doen en wat heeft het project te doen. Immers in het project zit eigen kiemkracht, als ‘t goed is. Het was een gevoel van ruimte en omhuld worden, als zwemmen in de zee. Er kwam niets concreets op, maar de ruimte en omhulling nam ik mee.”

“In mijn droom was ik zwanger van heel veel eitjes. Er stonden wachters om mij heen, zij zouden het proces bewaken. Ik mag rusten en leunen. En hoef de eitjes niet allemaal zelf groot te brengen.”

‘Ik moest iets zeggen’

“Het komt voor dat ik ineens meer zie en hoor dan met het blote oog en oor in eerste instantie waar te nemen is. Vertel ik het dan? Belangrijk voor mij is dat ik van de ander toestemming heb, om dat wat ik hoor/zie in te brengen. En als dat zo is, is het vaak spot on”.

“Ik heb makkelijk contact met de zielen zonder lichaam en stem, op enig moment gaf ik ze ineens plek door ze te benoemen. Dat vond ik spannend, maar ik moest het doen.”

En wat gebeurt er dan in het lijf?

“Ik kijk naar linksboven, het wordt mistig, ik praat onvolledige zinnen en ik moet goed blijven ademen”.

“Mijn lichaam is verbonden met het fijnstoffelijke en staat tegelijkertijd stevig op de grond, ik heb een stevig onderlijf, in mijn bekken en benen. Tintelingen, kippenvel. De beweging en energie is in mijn lijf en gaat door de ruimte heen.”

Lemniscaat

Het beeld van een lemniscaat kwam op: als verbinding tussen het fijnstoffelijke en grof/vaststoffelijke. Daar waar de lussen van de lemniscaat elkaar raken is er een punt. Het komt nauw-keurig waar ze elkaar ontmoeten. Dat punt kan op verschillende plekken in je lijf zitten. Boven je hoofd, in je hoofd, je nek, je hart, buik ...

Wellicht hoe meer dat punt in het lijf zit, hoe makkelijker het fijnstoffelijke met het grofstoffelijke kan communiceren en integreren? Die vraag mag meereizen.

Deze ontdekking is beschreven door:

dialoog

verder ontdekken

Blogs, interviews, podcasts, kleine en grote ontdekkingen 
met steeds de verwonderde focus op het tastbaar en toepasbaar maken van het fijnstoffelijke in het dagelijks samen leven en werken...

contact maken