De aanloop naar de Ontdekwandeling Verbonden Wijsheid gaf een voorproefje waar de ontdekking die dag over zou gaan: mede-wandelaar Anjo wilde bij mij een dag van tevoren een coachsessie om “schoon te kunnen zijn” op de Ontdekwandeling, Ik wilde dat juist niet, om niet zo kort tevoren te hoeven schakelen in rol. Wat een mooie intenties! Allebei wilden we vrij, gelijkwaardig en beschikbaar aan de wandeling beginnen. Met verschillende beelden hoe daar te komen.

Met drama bedoel ik dat er veel emoties zijn, verwarring, herhaling, in kringetjes draaien. Ik wil geen drama-queen zijn.

Terwijl ik me, al pratend met Anjo, realiseer dat in het drama een kern zit, die de moeite waard is om te ontdekken en te ontrafelen. Juist als er drama is, is er iets belangrijks aan de hand, wat de moeite van de aandacht waard is. En juist ook een blik van de ander. Want daarmee wordt de kans groter dat het in kringeltjes draaien doorbroken wordt. Er is iets essentieels te keren. En, misschien nog wel het belangrijkste: er is mede-menselijkheid te delen. Niet weten, geraakt zijn, bereid zijn een ander in de eigen kwetsbaarheid te ontmoeten. 

Die het weet?!

Waarom is deze ontdekking voor Verbonden wijsheid belangrijk? Dat heeft mijns inziens iets te maken met de hiërarchische structuren waar we zo aan gewend zijn. Als je ergens last van hebt, dan ga je naar de dokter, een coach, een therapeut. En die weet het! Als je iets wilt leren, dan ga je naar een leraar, een goeroe. En die weet het! Als je niet weet wat je moet doen op je werk, dan zegt je ‘baas’ wel wat er moet gebeuren. Want die weet het! Steeds met de onderliggende gedachte: de een weet altijd alles en de ander weet niets. Oké, overdreven, maar wel met een grond van waarheid.

Weefwerk

Verbonden wijsheid gaat juist over het samenrapen van de verschillende wijsheden, met het uitgangspunt dat ieder wijsheid heeft. Ook dat er een steeds bewegende dynamiek is in het delen van de wijsheden. Daarmee wissel je steeds van ‘rol’: dan weer neemt de een ‘t voortouw, omdat dat past bij de beschikbare wijsheid van degene op dat moment, dan weer neemt de ander het voortouw. En dat kan in een split second verschuiven. We zijn allemaal op onze beurt vertellers, luisteraars, volgers, leiders, doorvragers, applaudiseerders, noem maar op. 

Het is een weefspel, een weefwerk. Ieder voegt iets toe, ieder wordt aangeraakt door de ander, verweven met de ander. Waardoor een prachtig weefpatroon ontstaat.

Tot slot maken Anjo en ik de volgende Haiku’s.

Mezelf laten zien - Mijn verdriet en mijn wijsheid - Die doen voluit mee

Gelijkwaardigheid - Vrijheid in verbondenheid - Geeft ons veiligheid