Exact 2 jaar geleden begon Yvonne met Ontdekwandelingen op het Dwingelderveld. Lekker ver weg voor mij, maar wel een bijzonder natuurgebied, met veel water, bos, mos, groen levende en dode bomen. Een mooi moment voor een terugblik: wat heeft het bezig zijn met het fijnstoffelijke me gebracht?

Dwingelderveld

Een kudde schapen graast daar heerlijk in het rond, al vonden we ook een keer een dood schaap. Zo is het er mooi groen, maar tijdens één van onze tochten viel er uit het niets een boom om. Zoals gezegd een levend gebied.

Mensen vroegen me: "Wat ga je daar dan ontdekken? Wat is fijnstoffelijk? Vind je het niet ver weg voor 1 dag?" Ik wist eigenlijk helemaal niet waar ik aan begon. 'k Wist alleen dat ik mee te doen had. Marc en Yvonne hadden hier in het Westen ook al wat met wandelingen gedaan en dat was mij bevallen, dus ik dacht het zal nu wel weer fijn zijn. Wel wat ver, maar wel echt een dag voor mezelf.

wat hebben de Ontdekwandelingen me gegeven?

Gisteren tijdens onze klompenwandeling in Hattem trokken we de conclusie dat het ons beiden veel heeft gebracht, vooral ook emotionele rust en balans.
Ondertussen, 10 Ondekwandelingen verder, snap ik voor mezelf wat het fijnstoffelijk is, al zal het vast voor iedereen wat anders zijn. En durf ik er steeds meer op te vertrouwen. Het fijnstoffelijk geeft mij wat ik nodig heb, wat vaak wat anders is dan wat ik denk te willen, maar waar ik achteraf het meest gelukkig van word.

Ik verwoord dat het beste met de volgende haiku, een soort woorden puzzel waarmee je ook nog je gevoel kan uiten:

Fijnstoffelijk wijst
naar de weg van vertrouwen                                                  
Vandaag en Morgen

Als ik iets niet weet of als ik iets nodig heb, dan denk ik aan deze haiku, dat geeft me de rust en het vertrouwen dat 't goed komt, ook al heb ik op dat moment geen idee hoe dat eruit gaat zien. Ik zie nu dat ik al vaker in mijn leven ineens iets aan het doen was, alsof dat doen uit het niets verscheen. Ik weet nu dat daarvoor al een soort van weten in mij was, alleen dat kon ik geen woorden geven. Het was niet te zien in acties, in woorden of doen. Het was eerder een onbewuste ingeving of 'aanvoelen' dat ik heel snel omzette in iets doen, bijvoorbeeld me inschrijven voor de opleiding voetreflexologie. Ik wist dat die opleiding bij me zou passen, zonder dat ik me ingelezen had.

aanvoelen of onbewuste ingeving

Die onbewuste ingevingen zijn nu meer in mijn bewustzijn gekomen. Ik merk nu eerder op dat ik 'iets aanvoel', dat ik het fijnstoffelijk weten kan vertrouwen. Dat heeft mij meer geaard en geholpen stappen te nemen die ik al langer wilde, maar niet lukte om te nemen.

Ik ben een opleiding gaan doen om mezelf nog beter te leren kennen en daar ook naar te leven. Wat zich onder andere uit in een goed begin van de dag. Samen met mijn partner Henk beginnen we iedere dag met een korte meditatie. Ik ben een klein groepje gestart waarmee we elke maand samen een nieuwe maan ritueel uitvoeren en ik heb mezelf aanstaande april in het zonnetje gezet, vieren van mijn 20-jarige praktijk in voetreflexologie.

Een van onze vaste onderdelen tijdens de Ontdekwandeling is een haiku schrijven. Dit vind ik echt superleuk. Ik ben er een klein boekje van aan het maken, met mijn eigen illustraties.

Dankjewel Zon, Maan
Dankjewel Dwingelderveld
Dankjewel Aarde

Rustig Zusterschap
Engelen en Kabouters
Verbonden wijsheid

Oogsten in de zon
Eerste dag van de lente
Kalmte en Balans