Wat gebeurt er met ons tussen dood en nieuwe geboorte? Yvonne licht een tipje van de sluier op in haar boek ‘Een nieuw scheppingsverhaal, een planetaire autobiografie’. In het boek beschrijft ze hoe dat zou kunnen zijn. Niet als waarheid maar als een mogelijkheid. Iets waar je zelf kunt kijken hoe je ertoe te verhouden.

Yvonne belicht twee van meerdere thema’s die in de filosofie van Rudolf Steiner na het sterven in het gebied tussen de dood en nieuwe geboorte een rol spelen: het ‘levenspanorama’ en onze verhouding tot de ‘oerbron’.

het levenspanorama

Bij het sterven, sterft ons fysieke lichaam en wijkt ons etherlichaam terug. Het etherlichaam komt vrij. Dit etherlichaam bevat al onze herinneringen. Deze herinneringen stellen zich om ons heen op, kort na ons sterven. We krijgen een ‘objectieve’ terugblik op ons leven; een oordeelloos beschouwen van ons leven.

Voor deze oefening ga ik op de bank liggen en kijk wat er zou gebeuren als ik me voorstel dat ik ben gestorven en zo’n levenspanorama zou meemaken. Welke beelden verschijnen er?Het meest krachtige beeld dat opkomt is, ‘heb ik genoeg gegeven, heb ik genoeg uitgereikt naar anderen?’. ‘Ben ik onbaatzuchtig geweest?’ Daarover is een soort verdriet en toch ook wel een oordeel; het was niet goed genoeg. Het gevoel dat na de oefening bij me blijft is een vorm van waarheid die helderheid geeft. Ik voel mijn voorhoofd en de koelte van mijn 6^e chakra.

We delen onze ervaringen en het is bijzonder om de verscheidenheid van ervaringen te horen. Het delen maakt het lichter en meer oordeelloos.      

onze verhouding tot de ‘oerbron’

In de volgende oefening word ik uitgenodigd contact te maken met de ‘oerbron’. Via een beeld van jezelf in de spiegel of via een voorwerp of een kaars. Wat toont zich naar mij vanuit de ‘oerbron’? Ik neem een waxinelichtje en kijk wat zich aan mij toont. Ik ervaar het vuur, warmte, licht, energie, rust, smelten, beweging. Na de oefening voel ik rust, acceptatie en ‘zijn’. Wat zegt nu dat wat via de ‘oerbron’ naar me toe kwam over ‘het was niet goed genoeg’ uit het levenspanorama? Ik voel een vorm van verstilling, oprechtheid en bereidheid.

We sluiten de avond af met een korte deelronde met ieder een aantal woorden.
Het woord dat het meest bij mij aanwezig blijft is ‘bereidheid’. De komende tijd zal uitwijzen waar dat precies over gaat.